Brahms - Ein deutsches Requiem
- Details
- Hits: 13
Zondag 30 oktober zingen we Ein deutches Requiem van Johannes Brahms in de Nicolaaskerk. We worden begeleid door twee piano's, zoals in de Londense versie van het stuk. Het koor is voor dit project uitgebreid met projectleden.
De titel van Brahms’ Deutsches Requiem is misleidend. De tekst is weliswaar Duits, maar is het ook een Requiem? In elk geval is het geen vertaling van de latijnse Requiem-mis, de Missa pro defunctis. Brahms selecteerde teksten uit het Oude en Nieuwe testament en uit apocriefe boeken die in zijn Luthervertaling voorkwamen. Hij schreef een religieus werk voor de concertzaal en plaatste zich daarmee in de traditie van Handels Messiah en Beethovens Missa Solemnis.
Dit Requiem is geen bede voor het zieleheil van een overledene, maar troostmuziek voor allen die geliefden te betreuren hebben en bezorgd zijn om de eindigheid van hun eigen bestaan. Het is een hooglied van de troost. Hier vinden we geen ’Dies Irae‘, geen hel en verdoemenis, geen bedreigende apocalyptische perspectieven, maar bemoediging voor treurenden en twijfelenden op basis van een bevrijdend en troostrijk vertrouwen in Gods onvoorwaardelijke liefde, en een verzoening met de dood.
Brahms zag zijn Requiem als een humanistische lijdensmeditatie. Het woord ‘deutsches’ verklaarde Brahms - die ook zeker niet voor een nationalist wilde worden aangezien - graag te willen inwisselen voor ‘menschliches’. De bijbel las hij als inspirerende poëtische literatuur, niet als theologisch document. Dat de woorden ‘von nun an’ (deel VII) naar Christus’ dood verwijzen neemt hij voor lief, zonder daar verder op in te gaan.
(vrij naar Eduard van Hengel)
